مقایسه دوربین سونی Sony a7 IV و Canon EOS R6

 

دوربین سونی a7 IV یکی از جدید ترین مدل های فول فریم درکمپانی سونی است که برای کاربران و عکاسان حرفه ای طراحی شده است. ویژگی های فنی و نوع قیمت گذاری انجام شده برای این دورین ، به طور مستقیم آنرا با دوربین جدید کانن EOS R6 در رقابت قرار می دهد .

پیشرفت ها و بهبودهای به وجود آمده در این دوربین سونی به معنای آن می باشند که در زمان کار با سونی a7 IV تصاویر کاملا با کیفیت ، اتوفوکوس عالی و فیلمبرداری با کیفیت مطلوب را باید انتظار داشته باشیم . اما کدام یک از این دوربین ها بهتر هستند ؟

با توجه به اینکه امروزه تعداد زیادی از دوربین های میرورلس بسیار خوب در بازار وجود دارند احتمالا تعیین اینکه کدام دوربین واقعا بهتر است ، کمی دشوار خواهد بود اما در هر صورت بررسی جزئیات هر یک از این مدل ها اطلاعات مفیدی را در اختیار ما قرار می دهد .

کیفیت تصویر :

یکی از بارزترین تفاوت های کیفی در این دوربین ها تعداد پیکسل ها موجود بر روی سنسور هر یک از آنها می باشد. دوربین سونی با برخورداری از یک سنسور 33 مگاپیکسلی جزئیات بسیار بیشتری را در مقایسه با سنسور 20 مگاپیکسلی دوربین کانن به دست می آورد . همچنین تصاویر JPEG به دست آمده با این دوربین رزولوشن بسیار بهتری را در دسترس کاربر قرار می دهند . 

دوربین کانن EOS R6 در زمان استفاده از یک ISO بالا کمی دچار افت کیفیت می شود اما در هر صورت باید توجه داشته باشیم که این تفاوت در سطح چندان بالایی نیست و اگر شما از عکاسی با فرمت RAW استفاده کنید ،‌ این تفاوت را مشاهده نخواهید کرد.

دامنه دینامیکی این دو دوربین تفاوت چندانی ندارند و هر دو آنها به شما اجازه می دهند تا با استفاده از فرمت RAW جزئیات بسیار  مطلوبی را در سایه ها و نواحی پرکنتراست تصویر حتی در شرایط ایزو بالا به دست بیاورید .دوربین کانن دارای حالتهایی از کاهش نویز در موارد ایزو بالا می باشد اما در تصاویر نهایی به دست آمده با این دوربین کمی افت حالت شارپ تصویر در نواحی تاریک و پرکنتراست دیده خواهد شد .

به طور کلی هر دو این دوربین ها تصاویر JPEG با کیفیت مطلوبی را به وجود می آورند اما به طور کلی احساس می شود که دوربین سونی از کیفیت کمی بهتری برخوردار است .

اتوفوکوس

هر دو این دوربین ها دارای سیستم اتوفوکوس بسیار پرقدرتی هستند و اگر شما روش استفاده و کاربری از منو های اتوفوکوس این دوربین ها را بدانید به توانایی های موجود در این سیستم ها پی خواهید برد.

هر دو این دوربین ها از قابلیت تشخیص چهرهو چشم سوژه برخوردارند و هر دو آنها قادر به تعقیب سوژه با دقت بسیار زیادی هستند . همچنین هر دو این دوربین ها قادر به تعیین نقطه فوکوس به صورت لمسی با استفاده از صفحه نمایش دوربین می باشند و با کمی تلاش و آگاهی از نحوه عملکرد سیستم فوکوس شما به راحتی می توانید فرایند اتوفوکوس ؛ تشخیص و تعقیب سوژه را با استفاده از جوی استیک پشتی دوربین انجام دهید .

در دوربین کانن EOS R6 با کمی تغییرات و تنظیمات در منو های کاربری نقطه شروع فوکوس و تعقیب سوژه را می توان تعیین نمود. اما در دوربین سونی تنها با استفاده از مود AF-C و تعیین نقطه فوکوس  ، فرایند تعقیب سوژه را می توان آغاز نمود.

ما هنوز فرصتی نداشته ایم که هر دو دوربین را در کنار هم به صورت گروهی عکسبرداری کنیم، اما هر دو به صورت جداگانه عملکرد بسیار خوبی داشته اند. پس از انجام این کار، این مقاله را به‌روزرسانی می‌کنیم تا مشخص کنیم که آیا یکی از دیگری بهتر است، اما هر دو دوربین با حداقل نیاز به ورودی کاربر یا تنظیم دوربین، عملکرد بسیار خوبی دارند. اگر دوربین شما بیش از دو سال سن دارد،  هر دو این مدل های جدید از کمپانی های سونی و کانن عملکرد بهتری از دوربین های قدیمی شما خواهند داشت.

حمل و نقل

این دو دوربین به لحاظ حمل و نقل و روش در دست گرفتن تقریبا مشابه با هم به نظر می رسند.  هر دو دارای گریپ دستی نسبتاً قابل توجهی بوده ، دایل مناسب  برای قرار گیری در زیر انگشت اشاره و شست، و تعداد دکمه های قابل توجه برای انجام تنظیمات از روی بدنه دوربین  را دارند . اگر می‌خواهید پارامتر سومی را در حین عکاسی کنترل کنید، هر دو این دوربین ها دارای یک دایل پرقدرت  در قسمت پشتی دوربین هستند. اما در عمل استفاده از آنها کاملاً متفاوت خواهد بود.

Canon EOS R6 دارای گریپ بزرگ‌تر، ساده‌تر و بر اساس نظرسنجی انجام شده از کاربران، راحت‌تر است. روی صفحه نمایش این دوربین دیافراگم، سرعت شاتر و ISO می‌توان برای تغییر آن پارامتر می توان به صورت لمسی تنظیم نمود و در منوی Q آن دکمه‌های تنظیمات رایج را در همان مکان‌هایی قرار دارند که نمادهای آن تنظیمات در زمانی که Q Menu فعال نیست ظاهر می‌شوند. این حالت منجر به کسب تجربه بسیار ساده ای می شود که استفاده از صفحه نمایش لمسی را در زمان کار با این دوربین تشویق می کند.

تجربه به دست آمده با دوربین سونی  Sony a7 IV می‌تواند کمی پیچیده‌تر و همچنین قابل تنظیم‌تر باشد. یک دایل قابل قفل در بالای شانه دوربین وجود دارد که به صورت  پیش فرض از آن برای تنظیم Exposure Comp می توان استفاده نمود ، اما در هر صورت آن را برای انجام عملکردهای دیگر دوباره می توان برنامه ریزی کرد. در همین حال، منوی Fn کاملاً قابل تنظیم است و در صورت تمایل به شما امکان می دهد به تنظیمات بسیار بیشتری دسترسی داشته باشید. این گزینه و منوی اصلی دوربین  با استفاده از صفحه نمایش لمسی دوربین قابل استفاده هستند اما در طول زمان عکاسی تقریبا هیچ یک از کنترل های لمسی قابل استفاده نمی باشند.

به طور کلی، R6 رابط کاربری ساده تر و آسانتری را در اختیار کاربر قرار می دهد ، اما اگر می‌خواهید به برخی از عملکردهای پیچیده‌تر دسترسی داشته باشید، به جستجو در منوها و تنظیمات داخلی دوربین نیاز است. با کمی آشنایی با تنظیمات دوربین ، Sony به شما امکان دسترسی تقریباً فوری به تنظیماتی که اغلب استفاده می کنید را می دهد.

ویزور و صفحه نمایش

هر دو این دوربین ها دارای ویزور الکترونیکی 3.69M dot OLED می باشند و از بین آنها دوربین کانن امکان استفاده از رزولوشن کامل در زمان کار با ویزور را ارایه می دهد . هر دو این دوربین ها دارای نرخ تازه سازی تصویر نسبتا بالایی هستند و در این شرایط مصرف باتری بالایی در زمان کار با ویزور را ارایه می دهند.

ویزور موجود در دوربین کانن EOS R6 بزرگنمایی تصویر به میزان 0.76x را به وجود می آورد و این در حالی است که ویزور دوربین سونی بزرگنمایی 0.78x را ایجاد می کند.

صفحه ال سی دی پشتی این دوربین ها نیز دارای داستان مشابهی می باشند. هر دو آنها دارای صفحه نمایش لمسی و کاملا چرخان هستند اما در دوربین کانن صفحه نمایش دارای رزولوشن بالاتری بوده و کیفیت تصویر بهتری را ارایه می دهد. صفحه نمایش لمسی دوربین سونی رزولوشن نسبتا پایین تری خواهد داشت .

طول عمر باتری

از چندین سال گذشته تا کنون برای دوربین های سونی از باتری های مدل 16.4Wh NP-FZ100 استفاده شده است . باتری دوربین کانن EOS R6 از نوع LP-E6NH با ظرفیت 16Wh می باشد.

در تستهای استاندارد باتری دوربین کانن 510 شات در زمان عکاسی با صفحه نمایش و 380 شات در زمان عکاسی با ویزور ارایه می دهد. در رابطه با دوربین سونی 580 شات در زمان کار با صفحه نمایش و 520 شات در زمان کار با ویزور را می توان انتظار داشت . بر اساس تست های استاندارد دستیابی به این تعداد عکس از هر مرتبه شارژ کامل باتری به طرز عجیبی بالا به نظر می رسد اما در هر صورت ، این نتایج نشان می دهند که دوربین سونی از 35 درصد ظرفیت باتری بهتری در زمان های عکاسی برخوردار می باشد .

همه این اعداد بسیار خوب هستند و به این معنی میباشند که در هر دو این دوربین ها چندان نگرانی برای طول عمر باتری نباید وجود داشته باشد. در زمان کار با هر دو آنها اگر به مقدار زیادی فیلمبرداری انجام دهید شما این امکان را خواهید داشت تا دوباره از طریق USB باتری دوربین خود را شارژ کنید، و این در حالی است که سونی دوربین سونی به شما اجازه می دهد تا جریان برق بیشتر شارژرها را استفاده کنید اما در سمت مقابل دوربین کانن به یک شارژر هوشمندتر و با جریان بالاتر مانند یک دستگاه با مشخصات USB-PD نیاز دارد.

تصاویر برای نمایشگر HDR

هر دو دوربین های کانن و سونی توانایی ثبت تصاویر HEIF 10 بیتی را به جای JPEG های 8 بیتی ارائه می دهند. قانع‌کننده‌ترین دلیل برای تصویر برداری با این فایل‌ها این است که می‌خواهید محدوده دینامیکی بیشتری نسبت به حالتهای معمول را برای پخش در تلویزیون با دامنه دینامیکی بالا به دست آورید و این  جایی است  که داشتن ظرفیت بیشتر برای محدوده تونال اضافی مفید واقع می شود.

EOS R6 فقط قادر به فیلمبرداری با فرمت HDR HEIF است و شما را تشویق می‌کند تا از حالت اولویت رنگ برجسته برای گرفتن اطلاعات برجسته بیشتر استفاده نمایید. Canon از منحنی "PQ" استفاده شده در استانداردهای Dolby Vision، HDR 10 و HDR 10+ پشتیبانیمی کند. این برای کار بر روی نمایشگرهای معمولی استاندارد DR (SDR) طراحی نشده است، و دوربین به شما امکان می دهد JPEG های معمولی 8 بیتی را از HDR HEIF های خود تولید نموده و در صورت نیاز آنها را اشتراک گذاری کنید.

در مقابل، سونی به شما امکان می دهد از HEIF های 10 بیتی در هر حالت رنگی و منحنی گاما که می خواهید، با وضوح رنگ 4:2:0 یا 4:2:2 تصویر بگیرید. این نسبت به Canon، انعطاف‌پذیری و همچنین پیچیدگی قابل توجهی را به وجود می آورد. ما عمدتاً استفاده از نمایه تصویر Hybrid Log Gamma را پیشنهاد می کنیم، که به طور گسترده با تلویزیون های HDR سازگار است و قرار است با نمایشگرهای SDR نیز سازگار باشد.

عکاسی متوالی

هر دو دوربین ادعاهای زیادی برای ارایه سرعت عکاسی متوالی دارند، اما در هر دو مورد هشدارهای قابل توجهی وجود دارند که باید به آنها توجه نمود. به طور کلی، سیستم فوکوس خودکار هر دو دوربین آنها را قادر می سازد تا در عکاسی از صحنه های اکشن و پرتحرک با مهارت بسیار بالایی عمل کنند، اما آنطور که به نظر می رسد مشخصات آن ها برای عکاسی اکشن و صحنه های بسیار متحرک آماده نیستند.

Canon بیشترین وعده را می دهد و احتمالاً شایسته ستاره بزرگتر در کنار این ادعاها است. ادعای اصلی آن توانایی عکاسی با سرعت 20 فریم در ثانیه است، اما این مستلزم استفاده از حالت شاتر الکترونیکی است که اگر سوژه شما دارای حرکت خیلی سریع در درون کادر تصویر باشد، احتمالاً تغییر شکل می دهد. عکاسی با فرمت RAW در حالت شاتر الکترونیکی به حالت 12 بیتی کاهش می یابد (کاهش دامنه دینامیکی در فایل ها). تا زمانی که باتری بیش از 50 درصد شارژ داشته باشد، شاتر مکانیکی این دوربین می‌تواند تا 12 فریم در ثانیه (بدون افت عمق بیت) عکاسی کند، و برخی از ویژگی‌های پردازشگر آن فشرده‌تر شده و یا غیرفعال شوند.

سونی محدودیت های کمتری برای حالت 10 فریم بر ثانیه خود دارد، اما هنوز مقدار زیادی افت جزئیات در آن وجود خواهد داشت . در هنگام عکاسی پیاپی، مجدداً به 12 بیت کاهش می یابد و فقط می تواند سرعت کامل خود را در حالت خام فشرده با از دست دادن جزئیات حفظ کند، و این حالت به این معنی می باشد که  این دوربین در حالت عکاسی متوالی محدوده دینامیکی کمتری دارد و در صورت تلاش برای فشرده سازی بیش از حد فایل ها، خطر بیشتری برای ایجاد از دست رفتن ویژگی های کیفی تصویر وجود دارد.

احتمال مشاهده اعوجاج ناشی از کاربرد های شاتر الکترونیکی در دوربین کانن نسبت به افت دامنه دینامیکی در دوربین سونی بسیار بیشتر است و اگر شما نگران جزئیات تصویر در زمان های عکاسی متوالی سرعت بالا هستید ؛ احتمالا سونی عملکرد بهتری را در اختیار شما قرار می دهد .

فیلمبرداری

این دو دوربین مشخصات سرفصل مشابهی را ارائه می‌کنند: هر دو آنها قادر به انجام فیلمبرداری 10-bit 4K تا 60p می باشند اما در هر صورت تفاوت های قابل ملاحظه ای نیز  میان این دو وجود دارند.

Canon EOS R6 حالت کراپ کمتری در زمان فیلمبرداری به وجود می آورد .  . ویدیوی آن خوب به نظر می رسد و شاتر نوردی متوسطی دارد (حدود 30 میلی ثانیه در حالت 30p و 15 میلی ثانیه در حالت 60p).

Sony a7 IV با استفاده از تمام عرض سنسور خود، فیلم‌های 4K  تا 30P می‌گیرد. این به معنای ضبط فیلم با استفاده از ناحیه 7K انجام می شود، تا بتواند یک تصویر 4K با جزئیات واقعی را ارایه دهد. حرکت به سمت تصویر برداری  50 یا 60p به معنای اعمال یک برش بسیار قابل توجه 1.5 برابری است، هرچند که دستیابی به تصاویری با زاویه دید عریض و کاهش حالت نویز را دشوارتر می کند. در این دوربین شاتر رولینگ کمی بهتر از Canon است.

Canon EOS R6 در صورت استفاده زیاد (برای عکس‌برداری یا ویدیو) می‌تواند بیش از حد گرم شود، که می‌تواند مدت زمان ضبط آن را محدود کند، سپس می‌تواند مدتی طول بکشد تا به اندازه کافی خنک شود تا امکان ضبط فیلم بیشتر با آن فراهم شود. همچنین این دوربین به حداکثر طول کلیپ 29 دقیقه، 59 ثانیه در هر کلیپ محدود شده است. سونی یک گزینه منو برای غلبه بر محدودیت های دمایی خود دارد، در این مرحله می تواند فیلم تقریباً نامحدودی را ارایه دهد . به غیر از ظرفیت کارت محدودیتی برای ضبط کلیپ ها به صورت مجزا وجود ندارد.

سیستم فوکوس خودکار سونی در زمان فیلمبرداری بسیار شبیه به سیستمی است که در زمان عکاسی استفاده می‌شود (البته اگر می‌خواهید ردیابی فوکوس خودکار را شروع کنید، باید روی صفحه نمایش پشتی دوربین ضربه بزنید). ختعقیب سوژه خودکار در زمان فیلمبرداری مانند عکس‌های ثابت کاملاً قابل اعتماد نیست، اما در هر صورت بسیار بسیار خوب عمل می‌کند. فوکوس خودکار ویدیویی EOS R6 نیز به همان اندازه قوی به نظر می رسد: ردیابی اشیا در اطراف صحنه به روشی مطمئن.

از نظر ابزارهای ویدئویی، سونی جلوتر است. این صفحه نمایشی را ارائه می دهد که نشان می دهد چه چیزی در عمق میدان است و به شما در انتخاب و تنظیم دیافراگم هنگام تصویربرداری کمک می کند. همچنین این دوربین دارای یک ویژگی است که به شما برای جبران تنفس فوکوس مجموعه ای از لنزهای مارک خود سونی، فیلم را برش و ارتقاء می دهد. همچنین نشانگرهای هایلایت و Zebra  که ممکن است انتظار داشته باشید در این دوربین به خوبی قابل استفاده می باشند.  a7 IV دارای یک سوئیچ عکس/فیلم اختصاصی است و به شما امکان می‌دهد تصمیم بگیرید که در هنگام پرش بین حالت‌ها، کدام تنظیمات انجام شوند و کدام تنظیمات انجام نشوند.

یکی دیگر از جزئیات به نفع سونی، استفاده از یک سوکت HDMI با اندازه کامل، به جای اتصال دهنده Micro HDMI کمتر قابل اعتماد در Canon است.

لنزها

سونی اولین شرکتی بود که دوربین مدرن بدون آینه فول فریم ارائه کرد و همچنین مایل بوده جزئیات E-mount خود را با سایر سازندگان لنز به اشتراک بگذارد. در نتیجه، آرایه وسیع تری از لنزها نسبت به هر پایه بدون آینه دیگری برای آن طراحی شده است. این شامل گزینه هایی مانند F2.8 G2 28-75 میلی متری عالی و نسبتاً مقرون به صرفه Tamron و طیف پرایم های کوچک و کم حجمی است که از سوی کمپانی سیگما تولید میشوند.

 

EOS R6 از نظر در دسترس بودن لنز بومی نمی‌تواند با سونی رقابت کند ، اما می‌توانید آداپتوری بخرید تا از تقریباً هر یک از لنزهای DSLR «EF» این شرکت و اپتیک‌های شخص ثالث موجود استفاده کنید. برای این دوربین استفاده به همراه یک آداپتور کاملا مناسب است  (با استفاده از آن در اصل شما یک میرورباکس خالی در جلوی دوربین اضافه می کنید تا فاصله کافی بین سنسور و پایه لنز ایجاد شود)، اما اگر لنزهای Canon SLR زیادی در مجموعه خود دارید، این یک گزینه بسیار خوب برای شما خواهد بود .

 

نتیجه گیری

Sony a7 IV اولین مدل حرفه ای کمپانی سونی است که پس از پیوستن کانن، نیکون و پاناسونیک به غوغای دوربین های بدون آینه فول فریم، عرضه شده است. با نگاه کردن به جزئیات، به نظر می رسد که این دوربین به اندازه کافی برای عقب بردن سونی از دوربین مورد علاقه ما در بخش زیر 2500 دلاری بازار، عمل کند. هیچ ضربه ناک اوتی به دوربینی به خوبی R6 وارد نمی شود، اما a7 IV همچنان ویژگی های کیفی قابل توجهی را ارایه می دهد: وضوح بالاتر، عمر باتری کمی بیشتر، محدودیت های کمتر و ابزارهای پشتیبانی بیشتر در زمان فیلمبرداری.

 

تصمیم داوران باید مطابق با سونی باشد و امتیازدهی های به دست آمده نشان دهنده در دسترس بودن بسیار گسترده تر لنزهای سونی  برای سیستم های E-mount میباشد.

نکته دیگر این است که به نظر نمی‌رسد سیستم RF کانن هیچ گونه اطلاعات مشخصات لنز را در فایل‌های خام خود جاسازی کند: به این معنی که لنزهای شما ممکن است مخدوش به نظر برسند، مگر اینکه از نرم‌افزار Digital Photo Pro خود Canon استفاده کنید یا منتظر باشید تا فروشنده نرم‌افزار شما مشخصات هر لنز را مشخص کند.

 

لینکهای مفید :

آشنایی با بخش تعمیر دوربین سونی

آشنایی با بخش تعمیر دوربین کانن